Co Stompe

Toch is het op zich wel komisch te noemen, ondanks het feit dat ik nu al weer 20 jaar een pijltje gooi, ben ik bij de  meeste mensen toch nog steeds de trambestuurder van lijn 14 uit Amsterdam. Maar Amsterdam heb ik nu al weer een aantal jaren de rug toegekeerd, en woon ik nu heerlijk landelijk, in Lelystad, waar ik samen met mijn vriendin  Danielle  een prachtig huis gekocht heb.

 

Daar woon ik heerlijk rustig met heel veel grote waterpartijen vlak bij mijn huis, en ook de omgeving is enorm bosrijk, en dan heb ik het nog niet eens over mijn pas aangelegde tuin. Het is daar volop genieten, al zeg ik het zelf.

  

Ja twintig jaar dart ik al, en als ik nu zeg dat ik dit in mijn jongens jaren ook zo had gepland, dan lieg ik. Ik had het in mijn jeugd veel te druk met kattenkwaad  uithalen, en was er geen haar op mijn hoofd die aan darten dacht, maar laten we eens bij het begin beginnen;

 

Op 10 september 1962 zag ik, zoals dat zo mooi heet, als Jacobus Wilhelm Stompé het levenslicht op de Amsterdamse Albert Cuyp En dat hebben ze daar geweten in de buurt, neem dat maar van mij aan. Zodra ik de bewegingsvrijheid kreeg zwierf ik door de buurt, en hield me voor de volle honderd procent bezig met het uithalen van kattenkwaad, en ook een partijtje ravotten ging ik niet uit de weg. Darten kwam in die tijd niet in mijn woordenboek voor, ik was namelijk als tiener helemaal bezeten van judo, waar ik op latere leeftijd zelfs nog een zwarte band bij heb gehaald.

Daarnaast speelde ik ook voetbal. Nou ja, ik was doelman, want aan hard rennen had ik een enorme hekel. Nee darts kwam pas veel later in mijn leven. Na mijn schoolopleiding ben ik als iedere goede burger aan het werk geslagen. Mensen die mij kennen weten dat ik niet echt stil kan zitten. Zo ook in die tijd, dus ik had soms drie banen tegelijk, banketbakker, groenteman en medewerker in een vegetarisch restaurant. Wispelturig als ik was wist ik niet goed met welk beroep ik mijn pensioen wilde halen, en zo werd ik een van de velen met twaalf ambachten en dertien ongelukken. Ik kan me nog herinneren dat ik beveiligingsbeambte geweest ben, en op een incassobureau gewerkt heb.

Pas als bediende in een koffiehuis kreeg  ik voor het eerst een setje pijlen in handen. Wel even voor alle duidelijk, een koffiehuis in mijn jeugd was een ontmoetingscentrum in een Amsterdamse wijk waar de buurtbewoners samen kwamen voor een kopje koffie en lekker kletsen.Denk nu niet  dat ik wist wat ik met die pijlen en dat  bord  nu precies aan moest, maar inventief als we waren vonden we daar een oplossing voor. 

Zo hadden we ons eigen spelletje  bedacht, ‘vakken gooien’ en ik moet  zeggen, daar was ik best handig in. Pas in 1988 won ik mij eerste grote  toernooi in Monnickendam, en  zo begon ik langzaam aan mijn carrière te werken. Mede geïnspireerd door Bert Vlaardingerbroek, want Bert was het toonbeeld van rust en gedrevenheid voor  mij.  

Inmiddels zat ik op de Amsterdamse tram, daar  hoef ik niet zoveel over te vertellen, want dit is uitgebreid aan de orde geweest in bijna alle bladen, en op de tv. Ik heb het daar heel goed naar mijn zin gehad, maar op een gegeven moment werd het me toch te zwaar. Om topsport  te bedrijven moet je iedere dag trainen en heel vaak de sportieve confrontatie aangaan, en dat was met mijn ook al drukke baan niet te combineren.

Daarom besloot ik in 2001 als fullprof darter verder te gaan, en met succes. Als prof genoot ik opeens van heel veel media aandacht. Zeker na het behalen van de halve finale op de Lakeside, toen was ik in een klap een bekende Nederlander. En dat schept toch de nodige verplichtingen. Ik zet mezelf graag in voor mijn medemensen. Daarom werd ik in april 2000 ambassadeur van CareChild. CareChild is een stichting welke zich inzet voor de bevrijding en rehabilitatie van kinderen die onder de meest extreme omstandigheden  kinderarbeid verrichten. Als ambassadeur ben ik ook een keer mee gegaan om  zo een project te bekijken,  en geloof me, ‘daar wordt je niet vrolijk van’.

Sinds 2004 heb ik dus Amsterdam verruild voor het  landelijke Lelystad, waar ik samen met mijn vriendin Danielle een mooi huisje heb gekocht, en daar genieten we samen van de overige mooie dingen van het leven. Ik speel namelijk ook piano, of pak mijn gitaar, of als het weer het toelaat ga ik of een partij golf spelen, of ’s avonds het heelal verkennen, want ook astrologie boeit mij enorm. Ik speel met 23 gram darts, mijn eigen merk, the Matchstick , een bijnaam die ik kreeg van Martin Fitzmaurice vanwege mijn uiterlijk. The Matchstick is ondertussen mijn handelsmerk geworden. 

Overwinningen bij de PDC

Partypoker German Darts Championship - december 2008 Halle Duitsland 

Teamoverwiningen:

World Cup 2007 met Niels de Ruiter, Joey ten Berge en Mario Robbe

Spring Cup
6 keer met Nederlands Team

Europe Cup
3 maal brons, 2 maal zilver met Nederlands Team

World Cup
3 maal brons éénmaal zilver met Nederlands Team

Singles:

Spring Cup
1997, 1998,

Open Zürich
1998

Europees Kampioen
1998, Oslo

Nederlands ranking kampioen
1998-1999, 1999-2000, 2002-2003

Open België
2000

Open Schiedam
2001

Open Finland
2003

Open Zwitserland
2007

British Pentathlon
2007

British Classic
2007

Koppels:
Open Antwerpen
1996 Co Stompé met Frank Mennen

Open Nederland
1997 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open Denemarken
1997 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open België
1997 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open Canada
1998 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open Zürich
1998 Co Stompé met Frank Mennen

Europe Cup
2000-2001 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open België
2001 Co Stompé met Albertino Essers

Open Nederland
2002 Co Stompé met Raymond van Barneveld

Open Denemarken
2004 Co Stompé met Ted Hankey

Open Nederland
2005 Co Stompé met Ted Hankey

Open Schotland
2005 Co Stompé met Rick Hofstra

Maak jouw eigen website met JouwWeb